Nieuwsbrief Nieuwsbrief

Nieuws over het vieren van onze kerkdiensten van 25 december 2021 tot en met 16 januari  2022.

De Kerkenraad heeft tijdens een ingelaste vergadering (op 21 december 2021) besloten om alle kerkdiensten (dus ook die op eerste en tweede kerstdag) enkel online te vieren. Na veel voors en tegens tijdens de vergadering zijn we toch tot dit standpunt moeten komen. We volgen hiermee tevens het advies van de landelijke en regionale kerk om op deze manier onze erediensten vorm te geven. We willen eigen verantwoordelijkheid nemen en we hebben daarmee als kerk ook een voorbeeldfunctie.

Dat het voor best wat kerkleden moeilijk zal zijn weten we maar al te goed, vooral als het gaat om de dienst op eerste Kerstdag. Laten we hopen dat er nu echt positief licht gaat schijnen na de donkere dagen voor Kerst. Vraag a.u.b. om hulp als u het moeilijk vindt om online een dienst mee te vieren. Dat kan via een kennis of familie of anders via een van onze ambtsdragers.

De dienst op 25 december, kerstochtend, belooft ondanks dat het slechts een viering online is, toch een bijzondere dienst te worden. Maar ook op tweede kerstdag hopen we op een mooie dienst. Na de dienst op 2 januari a.s., zal er vanzelfsprekend geen nieuwjaarsreceptie plaatsvinden. Ook dat is iets wat we moeten missen op deze manier.  

Zodra er meer bekend is over welke ontwikkelingen er na 16 januari van invloed zijn, vermelden we dat ook op deze website.

Maar gesteund door ons geloof mogen we van harte uitzien naar betere tijden.

Namens de kerkenraad,

Theo Quaak, voorzitter
Stephan de Visser, scriba



Nieuwsbrief juli 2021 (deel 6)


We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal…….
Hoe vaak heeft u dit onderweg naar vakantie gezongen met uw kinderen? Of op weg naar familie ver weg? Zo voelt het voor wie van heel dichtbij betrokken zijn bij al het regelwerk: We zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal……
Maar zoals het nu er naar uitziet komt het eind van al het werk om formeel 1 gemeente te worden in zicht.  U weet wel, dat hele verhaal van doopnaam en roepnaam.
Onze doopnaam: Protestantse gemeente te Borssele, ’s-Heer Arendskerke, Nieuwdorp en Lewedorp. En onze roepnaam: Protestantse Gemeente ‘Het Vierhuis’.
‘We zijn er bijna maar nog niet helemaal’ is dan met name gericht op alle kleine losse eindjes. Een paar mensen zijn hard bezig om al die laatste dingen goed te regelen. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat dit goed gaat komen.
Het liefst had ik boven dit stukje geschreven: We zijn er bijna, het wordt tijd voor een feestje! De één zal uitkijken naar een feest, bij een ander overheerst verdriet om alles wat anders wordt. Om gemis van het vertrouwde wat met eigen handen of door handen van familieleden uit de geschiedenis opgebouwd is. En dat snap ik, ik kan kritisch rondkijken in de kerk van mijn jeugd en me afvragen wat ze toch met ‘mijn kerk’ gedaan hebben.
Het is nu aan ons om van Het Vierhuis onze kerk, onze gemeente te maken. Zodat we over een paar jaar terugkijken en kunnen zien dat we er met zijn allen wat moois van gemaakt hebben. Maar dat gaat niet vanzelf. Daarom toch dat feest, om vooruit te kijken, elkaar te leren kennen, samen een band op te bouwen en zo met elkaar opnieuw onderweg te gaan als Christus zijn gemeente hier in onze eigen dorpen. Daarom feest, omdat we als Christus gemeente hier in onze dorpen werkelijk iets willen toevoegen.  Er hangt al heel lang een kaartje op mijn studeerkamer met de tekst: If you want to give light to others you have to glow yourself. Vertaald: Als je licht wilt geven aan anderen moet je zelf gloeien.
Als wij als gemeente Gods liefde willen uitstralen naar de mensen om ons heen zullen we eerst zelf moeten gloeien, zelf het licht voelen, zelf het licht ervaren. Daarom feest, feest om elkaar te leren kennen en samen naar de toekomst te kijken. En al zit er verdriet en gemis, dat is toch niet wat we door willen geven aan elkaar? Daarom: feest u mee?

Hartelijke groet
Mathilde Meulensteen

********************************************************************************************************************

Nieuwsbrief juli 2021 (deel 5)


Als kerkenraad hebben we (eindelijk) weer fysiek samen met elkaar kunnen vergaderen door de versoepeling in alle coronaregels. Ookal is het met afstand, het was goed om zo samen te zijn en elkaar te ontmoeten. We zijn als kerkenraad blij dat er ook voor andere activiteiten weer meer ruimte komt.
Zo bent u bent van harte welkom bij het koffiedrinken op woensdagochtend in Nieuwdorp (9.30-11.30) en ook na de dienst wordt waar mogelijk het koffiedrinken (buiten) weer opgestart. Alles met de geldende regels van het RIVM m.b.t. afstand enzovoorts.
Het samen elkaar kunnen ontmoeten doet goed. En tegelijk realiseren we ons dat mensen soms ook moeite hebben met alle regels die versoepeld worden.
De online bijpraatavond is uiteindelijk niet doorgegaan vanwege weinig aanmeldingen. Wie vragen heeft of gewoon eens door wil praten blijft welkom om dit kenbaar te maken. Dan gaan we vanuit het moderamen graag het gesprek met u aan. Het plan is nu om na de zomervakantie een gemeentebijeenkomst te organiseren op 5 oktober. U hoort er later meer over.
Er zijn heel veel gesprekken en mailtjes gaande over de Catharinakerk in Borssele. Deze kerk zouden we willen overdragen aan de Hervormde gemeente de Bron te Borssele. Juridisch / financieel / organisatorisch is dit niet zomaar geregeld. En alles is nu zo in beweging dat ik hier niets nuttigs melden kan omdat het bij wijze van spreken morgen toch weer anders wordt. Via de afkondigingen in de eredienst zullen we u op de hoogte brengen als er meer duidelijkheid is.
Ik schreef al eerder over een doopnaam en een roepnaam. Als gemeente krijgen wij twee namen. Een officiële naam en één voor alledag. Daarom mijn vergelijking met doopnaam en roepnaam. De doopnamen worden meestal alleen gebruikte bij officiele gelegenheden zoals een diplomering, huwelijk en het aanvragen van een paspoort. De roepnaam is, zoals de naam al zegt, de naam waarmee je geroepen wordt in het leven van alledag. Onze ‘roepnaam’ als gemeente is Protestantse Gemeente ‘Het Vierhuis’.
Deze naam komt u overal tegen, zoals in het kerkblad.
Van de juristen van het landelijk dienstencentrum in Utrecht hebben we te horen gekregen dat onze roepnaam niet geaccepteerd wordt in de formele stukken. Uiteindelijk, na heel veel mail en telefoon hebben wij als kerkenraad hierin toegegeven en wordt onze doopnaam: Protestantse gemeente te Borssele, ’s-Heer Arendskerke, Nieuwdorp en Lewedorp (Notarieel met de toevoeging "gevestigd te Nieuwdorp"). Dus in formele akten bij bijv. de notaris hebben we onze doopnaam die heel mooi laat zien uit welke gemeenten ‘Het Vierhuis’ is ontstaan. En in het dagelijkse leven spreken we gewoon over ‘Het Vierhuis’. En daarmee sluiten wij dit hoofdstuk van de naamgeving van de gemeente.

Op dit moment zijn heel veel stukken verzameld / getekend / opgestuurd naar de notaris en de classis. Eind van de maand hopen we duidelijkheid te hebben of alles akkoord is. Er bleek nog wat onduidelijkheid te zijn over het eigendomsrecht van een paar stukken grond. Ook dit hebben de kerkrentmeesters uitgezocht.
Naast al het gedoe om alles wat formeel moet zijn we ook bezig geweest met dingen die ik leuker vind dan al dat formele regelen.
In de laatste kerkenraadsvergadering van 9 juni hebben we uitgesproken dat we graag een buitendienst organiseren deze zomer. Doordat we mobiele apparatuur hebben voor het uitzenden van kerkdiensten zou dit ook buiten bruikbaar moeten zijn, mensen thuis kunnen ook dan meevieren. U hoort hier nog van.
Daarnaast hebben we met elkaar gesproken over het vragen van nieuwe ambtsdragers. Er ontstond een mooie lijst met namen van mensen die wij als kerkenraad willen benaderen. Ook de namen die door gemeenteleden genoemd zijn hebben we meegenomen.
En de nieuwe website van ‘Het Vierhuis’ is online! De oude websites blijven voorlopig nog online staan en wijzen u door naar: https://www.hetvierhuis.nl
Met dank aan de harde werkers achter de schermen! Komt u kijken? We horen graag wat u er van vindt. En als laatste voor dit stuk: er is zo ontzettend hard gewerkt door veel mensen. We hebben de ontmoeting als gemeenteleden onderling zo gemist dat we graag iets leuks willen organiseren na de zomervakantie. Daarom wordt er een feestcommissie gestart met de vraag om een feest te organiseren. Rondom de dienst waarin we officieel gemeente ‘Het Vierhuis’ worden willen we ook graag een aantal feestelijkheden organiseren.
Een feest om te vieren, te ontmoeten, in dankbaarheid terug te kijken en vol goede moed vooruit te kijken.
Zo heel langzaam kunnen we ons weer steeds meer richten op ‘het gewone’, op de inhoud en wat het betekent om gemeente van Christus zijn. Ons bezig houden met de vraag hoe we dit willen uitdragen, hoe we zelf gevoed worden in ons geloof. Met elkaar de uitdaging oppakken om zichtbaar gemeente van Christus te zijn in onze dorpen en als één gemeente. Om het met de woorden van Sytze de Vries te zeggen:

Maak ons uw liefde, God, tot opmaat van het leven!
Wij zijn geroepen om haar zingend door te geven.
De wereld zegt ons niet de goede woorden aan.
Vernieuw ons hart en doe ons uw beleid verstaan.

Wij zijn aaneengevoegd, bedacht met uw genade.
Op liefde hebt Gij ons gebouwd, bedeeld met gaven.
En wat wij zijn draagt bij tot welzijn van elkaar.
in onze eenheid wordt uw liefde openbaar.  (lied 974)

Hartelijke groet
Mathilde Meulensteen

 

********************************************************************************************************************


Nieuwsbrief april 2021



Ja, we horen u!  Als kerkenraad horen we uw zuchten, uw gemis. U bent niet de enige als u zucht dat u het contact met mede-kerkgangers, het contact met andere vrijwilligers, het contact met dorpsgenoten als zand door uw vingers voelt glippen. Laat staan dat het lukt om geloofsgenoten uit de andere dorpen nu echt te leren kennen. Daarvoor heb je echt de ontmoeting nodig. Het praatje bij het uitgaan van de kerk, of het omgedraaid zittend in de kerkbanken voor de dienst en zo even bijpraten. Maar ook de vergaderingen / koor / kindernevendienst, het samen in de tuin werken. De meeste van ons hebben de ontmoeting met elkaar echt nodig om je geïnspireerd / enthousiast / betrokken te voelen.
Ook kerkenraadsleden delen af en toe een zucht en hebben het soms even te kwaad bij alles wat gebeuren moet, bij alle online vergaderingen, en het gemis aan ontmoeting met u!

In alle enthousiasme om het samenvoegen tot één nieuwe gemeente goed te laten gebeuren kennen ook zij hobbels. Alle verschillende gewoonten en gebruiken zijn niet zomaar samen te voegen. Sommige mooie gebruiken worden wel makkelijk overgenomen zoals de bloemen die u mocht ontvangen met Pasen.
De kerkrentmeesters zijn druk met heel wat uitzoekwerk. Alle verzekeringen zijn nu per gebouw geregeld dat moet samengevoegd worden. Er moet ook benoemd worden hoe en wie de tuin rondom een kerk bij houdt. In s Heer Arendskerke is de koffie met bolus vaste prik tijdens het onderhoud van de tuin, andere tuinmannen en vrouwen lusten die vast ook wel.

Er zijn ook verschillen in afspraken rondom de huur van het kerkgebouw en rondom rouw en trouwdiensten. Waar ze ook druk mee zijn (of waren) is de verkoop van het gebouw in Lewedorp, de gesprekken met de burgerlijke gemeente over het gebouw in Nieuwdorp wat omgebouwd gaat worden tot dorpshuis, de gesprekken over het gebruik van het gebouw in Borssele en de monumentenstatus van het gebouw in ‘s Heer Arendskerke. Dit zijn terugkerende thema’s waar ook beleid op gemaakt moet gaan worden.

Wat willen en kunnen wij in de toekomst met de gebouwen van Het Vierhuis. Daarnaast zijn de kerkrentmeesters op dit moment druk bezig met het samenstellen en analyseren van een gezamenlijke jaarrekening over 2020 voor de kerk. In april staat dit ter bespreking op de agenda van de kerkenraad. Met deze jaarstukken als uitgangspunt kunnen de kerkrentmeesters zich buigen over een financiële planning voor de komende jaren. U hoort hier nog van als deze financiële planning in de kerkenraad besproken en goedgekeurd is.
 
Een van de kerkenraadsleden zei: ik voel me meer Martha dan Maria. Ik ben alleen maar als een Martha enorm aan het regelen en doen. Ik mis zo de kerkgang en de ontmoeting waar ik als Maria de verhalen horen mag, in alle rust ontvangen. Als plek waar ik ook het ‘samen’ van ‘samen gemeente zijn’ voel.
We hopen en bidden dat we snel weer met meer mensen mogen vieren en gewoon kunnen vergaderen. Want als Maria luisteren, het zit soms maar in een kort moment van bezinning, een kort moment van geraakt en gevoed worden in geloof. Dan lukt het daarna weer om als een Martha te regelen wat er allemaal geregeld moet worden.

Als kerkenraad zien en horen wij het moeilijke. Door coronatijd wordt alles nog veel ingewikkelder. En toch gaan we door. Kiezen we er ook voor om door te gaan. Wat levert wachten ons op als we wachten tot het coronavirus weg is en we dan alsnog gaan samenvoegen? Wij zijn juist nu heel gelukkig dat we op zondag met elkaar de diensten online kunnen uitzenden met beeld én geluid, inclusief alle teksten die elke keer in beeld verschijnen. Dat hadden we als losse dorpen niet voor elkaar gekregen, de één niet qua financiën, een ander niet qua menskracht en bij weer een ander werd de noodzaak niet zo gevoeld. Deze online diensten zijn echt iets van ons samen, zijn echt iets van ‘Het Vierhuis’ in oprichting. Hiervoor wordt intensief door vrijwilligers uit de verschillende dorpen samengewerkt aan het maken. Dat is een heel praktisch iets wat we door corona (waardoor de noodzaak keihard voelbaar werd en halfslachtige oplossingen niet werkbaar bleken) en door het samenwerken met de vier dorpen nu voor elkaar hebben gekregen. En we vieren onze successen met de Paasbloemen, diaconaal omzien, de bijbels en palmpaasstokken voor de kinderen thuis.

De gemeente-bijeenkomsten waar ik de vorige keer over schreef zijn nog niet gepland. Voor de volgende kerkenraad staan ze op de agenda. In de tussentijd ben ik benieuwd naar uw vragen.  Er komt wel eens de reactie: ik hoor zo weinig……. Wat zou u willen weten? Ik hoor het graag van u want dan weet ik gelijk waar ik over schrijven kan.

Ik hoor de moeheid en het zuchten bij sommigen van u. Dit lied raakt mij en draagt mij in mijn tijden van moeheid en zuchten. De wetenschap als bij mij het zingen, het geloven, het vertrouwen om wat voor reden dan ook niet lukt, dat er altijd andere stemmen zijn die de lofzang verder dragen. Dat er andere stemmen zijn die daarin ook mij dragen. Dat geeft mij hoop en moed. Dat is voor mij samen geloofsgenoten zijn. 



Lied 657: 2,4

Al is mijn stem gebroken,
mijn adem zonder kracht,
het lied op andere lippen
draagt mij dan door de nacht.
Door ademnood bevangen
of in verdriet verstild:
het lied van uw verlangen
heeft mij aan ‘t licht getild.

Ons lied wordt steeds gedragen
door vleugels van de hoop.
Het stijgt de angst te boven
om leven dat verloopt.
Het zingt van vergezichten,
het ademt van uw Geest.
In ons gezang mag lichten
het komend bruiloftsfeest.

Ik wens u, ik wens ons samen, veel sterkte, kracht, wijsheid, moed én bovenal Gods zegen toe in deze ingewikkelde tijd waarin gelukkig ook zulke mooie dingen gebeuren.

Hartelijke groet,
Mathilde Meulensteen



 
terug